ادامه بده...به لبخند به نگاه به جشن...از همان حرفهای ساده بزن مثلا بگو...چه روز بدی،چه غذای بی نمکی و هوا چه گرفتس...

ادامه بده...به معجزه به حضور به عطر....از همان کارهای ساده بکن مثلا بیا...دکمه ی پیرهنم را بدوز،روزنامه بخوان یا بزن زیر آواز بی حوصله گیت...

اما فقط ادامه بده...این روزهای هولناک را...بی نمک بدون دکمه...ابری...

نیستیو...اتفاق های تلخ ساده می افتند...نیستیو...ترس های کوچک بزرگ میشوند...

و مهم نیست چندشنبه است...و مهم نیست ساعت چند است...چه احمقانه زنده ام...چه وحشیانه نیستی...

چه احمقانه زنده ام...چه وحشیانه نیستی...چه عاشقانه بود عمرمان...چه زخم روزمره ای...

نظرات شما عزیزان:

اسکلت مهربون

ساعت17:22---24 تير 1392

[وب سایت]

اا..ببخشید فک کردم خودت نوشتی خخ!

tanha

ساعت4:25---20 تير 1392

[وب سایت]

سلام خوبییییییییییییییییی
پس بلینک منو با اسم وب ام
تنهاترین عشق روزگار
مرسیییییییییییییییییییی

یاسمن

ساعت22:46---18 تير 1392

دلم گرفته .........

alonetakstar

ساعت18:34---17 تير 1392

[وب سایت]

سلام من تو رو لینک کردم تو هم لینک کردم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: